فیلم‌های سینمایی ساخته شده با مساله واقعی جامعه فاصله دارد
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۴۴۱۵۳
تهیه کننده سینما ومدیرکل سابق سازمان سینمایی گفت: هرچقدر که ما در عرصه تولید فیلم مرتبط با مساله واقعی جامعه دچار ضعف مفرط هستیم، اما از طرف دیگر سفارت‌های بیگانه سینماگران را ترغیب به تولید فیلم‌هایی می‌کنند که با مساله اصلی مردم فاصله دارد.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، برنامه تلویزیونی اینترنتی نقطه ویژه چهل و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر که در بستر روبیکا و آپارات قابل رویت و تماشا است با مشارکت موسسه راوینو و اداره فیلم و نمایش معاونت فرهنگی بسیج و خانه اکران فیلم بسیج هرشب پذیرای مهمانان جشنواره بین المللی فیلم فجر در برج میلاد می‌باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پرویز فارسیجانی یکی از دلایل کاهش مخاطبان فیلم‌های سینمایی در ایران را، عدم ترسیم نقشه راه در حوزه سینما دانسته و در این باره می‌گوید: ساخت فیلم‌ها در کشورمان به نحوی شده که از ۸۰ و خرده‌ای میلیون نفر جامعه ایرانی فقط شاهد مخاطب دو میلیونی در سینما‌ها هستیم و این نشان دهنده عدم تطابق فیلم‌ها با ذائقه مخاطب ایرانی است. ما یک سند مصوب در حوزه سینما در ۲۰ سال گذشته نداشته ایم و هر وقت شورای عالی انقلاب فرهنگی به این مساله ورود کرده با کارشکنی‌هایی مواجه شده است و همین امر موجب شده تا از آرزو‌هایی که امثال شهید آوینی، ملاقلی پور و سلحشور در عرصه سینما داشته اند فاصله بگیریم.
این محقق حوزه سینما همچنین افزود: عدم تطبیق مساله‌های فراگیر جامعه با فیلم‌های ساخته شده به قدری واضح بوده که حتی ما مساله‌ای مثل کرونا را در فیلم هایمان نمی‌بینیم. در ماجرای بیماری کرونا، مدافعین سلامت یکی از قهرمان‌های بی بدیل کشورمان بودند که ایثارهایشان کم از ایثار‌های دوران دفاع مقدس نبود، ولی مشاهده می‌کنیم که در فیلم‌های سینمایی و اصلا در گیشه ما هیچ جایگاهی ندارند. هرچقدر که ما در عرصه تولید فیلم مرتبط با مساله واقعی جامعه دچار ضعف مفرط هستیم از طرف دیگر سفارت‌های بیگانه سینماگران را ترغیب به تولید فیلم‌هایی می‌کنند که لزوما مساله فراگیری در جامعه نبوده و با مساله اصلی مردم فاصله دارد. ما باید منظومه فکری شهید آوینی را بازخوانی مجدد کرده و یک سینمایی در تراز انقلاب اسلامی طراحی و تصویب کنیم تا مسئولین هر دولتی موظف به پیاده سازی آن کنند. چرا که دولت‌ها با تغییراتشان هرکدام یک ریل گذرای جدید ایجاد می‌کنند و این باعث شده نتوان آینده‌ای درست برای صنعت سینما ترسیم کرد.
فارسیجانی به لزوم ایجاد ارتباط مستمر میان داستان نویسان و سینماگران اشاره کرده و در این باره می‌گوید: یکی از ارکان اصلی فیلم سینمایی خوب قطعا فیلم نامه قوی بوده و دال مرکزی این فیلم نامه نیز قصه است. اگر یک قصه اصلی بتواند با خرده روایت‌ها ارتباط خوبی بگیرد طبیعتا شاهد یک فیلم خوب خواهیم بود. متاسفانه در سینمای ما ضعف فیلم نامه و قصه موجب شده که نتوانیم فیلم مخاطب پسند قصه گو داشته باشیم، البته فیلم‌های خوبی ساخته شده، ولی عمومیت پیدا نکرده است. مقام معظم رهبری هم حتی در این باره صحبت کردند که به سمت قصه در فیلم‌ها باید رفت. علیرغم اینکه ادبیات داستانی بعد از انقلاب بسیار غنی بوده، ولی خیلی از کارگردان‌ها اصلی خبری از قصه‌های خوب نوشته شده در کشورمان ندارند و باید یک مطالبه از رسانه‌ها در این زمینه داشته باشیم. رسانه‌ها باید پای کاربیایند و با معرفی قصه‌های خوب و پروموت سازی آنها در بستر شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های مکتوب؛ مردم، سینماگران و اهالی هنر را با این قصه‌ها آشنا سازند.
وی در پایان به لزوم حضور فعال نهاد‌های فرهنگی به منظور هم افزایی میان نویسندگان و سینماگران اشاره کرده و افزود: نهاد‌هایی همچون حوزه هنری، اوج و.. می‌توانند سازوکار اثربخشی برای ارتباط میان نویسندگان و فیلم سازان ایجاد کنند که نمونه خوبش را می‌توان در مستوران ساخته اوج مشاهده کرد. ما تا به امروز نتوانسته ایم این ارتباط را ایجاد کنیم و همین غفلت موجب شده تا برخی از فیلم‌های ما نمایانگر چالش‌های واقعی و حتی دغدغه‌های اصلی مردم نباشد. وقتی نهاد‌ها و یا مراکز فرهنگی این ارتباط را ایجاد نکنند و از طرف دیگر رسانه‌ها در شناساندن مساله فرهنگ ایرانی اسلامی و حتی قصه‌های متناسب با این فرهنگ غفلت داشته باشند، حاصلش می‌شود فیلم‌هایی که فرهنگ غربی را جزوی از آمال خود دانسته و آن را تبدیل به سبک زندگی در فیلم هایشان می‌کنند. نمونه‌هایی همچون فیلم (چرا گریه نمی‌کنی) در جشنواره امسال به راحتی ارتباط یک فرد متاهل با یک زن مجرد دیگر تحت عنوان دوست دختر را به نمایش می‌گذارد خب این مساله یعنی همان ترویج سبک زندگی غربی بود که پیشتر اشاره کردم.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: تهیه کننده سینما جشنواره بین المللی فیلم فجر حوزه سینما اکران فیلم تولید فیلم فیلم ها رسانه ها قصه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۴۴۱۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ریشه‌یابی خشونت‌های فیزیکی و کلامی/ جریمه بدون آموزش تاثیری ندارد
به گزارش خبرنگار مهر، ورزش فوتبال به دلیل محبوبیتی که در سراسر جهان و همچنین در ایران دارد بسیار مورد توجه است و این رشته ورزشی به دلیل پوشش رسانه‌ای گسترده و همچنین حضور تماشاگران و هواداران متعدد در ورزشگاه می‌تواند فرهنگ غالب کشور را منعکس کند.
فرهنگ فوتبال در کشور ما بازیگران مهمی دارد و چهره‌های مطرح ورزشی و بازیکنان شناخته شده‌ای که در تیم‌های بزرگ حضور دارند از جمله بازیگران تأثیرگذاری هستند که می‌توانند نقش مهمی در فرهنگ فوتبال کشور ایفا کنند.
دکتر معصومه کلاته سیفری استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه فرهنگ و جامعه شناسی ورزش در گفت و گو با خبرنگار مهر، به بررسی مساله «فرهنگ فوتبال» و «فرهنگ هواداری» در ایران پرداخت و «آموزش» را مهم‌ترین رکن در اصلاح ناهنجاری‌های موجود در فوتبال دانست بر این نکته تاکید کرد که جریمه به تنهایی نمی‌تواند نقش مؤثری در بهبود رفتارهای حاکم در فوتبال ایران داشته باشد.
خشونت یک چرخه بی پایان است
دکتر معصومه کلاته سیفری در ابتدا به عواملی که می‌تواند به بروز خشونت در ورزشگاه منجر شود اشاره کرد و بر فراگیر بودن این امر در سراسر جهان تاکید کرد و گفت: مساله خشونت تماشاگران مختص به فوتبال ایران نیست در کشورهای اروپایی و همچنین با شدت بیشتری در کشورهای آمریکای جنوبی قابل مشاهده است. در ایران هم شاهدیم که برخی مسابقات که حساسیت زیادی دارد به خشونت منتهی شود. این خشونت‌ها شامل خشونت کلامی، فیزیکی و اجتماعی است که نسبت به کسانی چون دیگر هواداران، داوران، بازیکنان یا عوامل برگزار کننده رخ می‌دهد. این خشونت‌ها که هر از گاهی در فوتبال اروپا و با شدت بیشتر در آمریکای جنوبی شاهد آن هستیم به دلیل «اصل رقابت» و تلاش برای «برتری جویی» و «تعصبات» رخ می‌دهد.
این استاد دانشگاه گفت: هوادارها بخش مهمی از این ورزش هستند که موجب گرم‌تر شدن تنور مسابقات می‌شوند. اما این رقابت‌ها وقتی رنگ و بوی مالی بیشتری به خود می‌گیرد خشونت‌ها هم افزایش پیدا می‌کند. برای نمونه در یک مسابقه بزرگی که در سراسر دنیا پخش می‌شود و شرط بندی‌های گسترده‌ای روی آن صورت می‌گیرد هر جزئی از این مسابقه اهمیت ویژه ای پیدا می‌کند و بر رفتار تماشاگران اثر می‌گذارد. به این ترتیب خشونت و حساسیت مسابقه ارتباط مستقیمی با هم دارند.
وی ادامه داد: اگر خشونت‌هایی که در سکوها رخ می‌دهد کنترل نشود قابل تکثیر است و می‌تواند به دیگر تماشاگران و حتی بازیکنان و مسؤولان مسابقه منتقل شود و در بدترین حالت، ممکن است به خانه و زندگی شخصی افراد هم تکثیر شود و چرخه‌ای از خشونت شکل بگیرد.
عوامل بروز خشونت در ورزشگاه
وی گفت: از دلایل بروز این خشونت‌ها می‌توان عوامل متعددی را ذکر کرد که شامل درگیری‌های داخل زمین، عوامل برگزارکننده، فشارهای اقتصادی یا فشارهای اجتماعی است. فردی که برای گذراندن اوقات فراغت به ورزشگاه می‌آید و پول نسبتاً زیادی را هم برای خرید پرداخت می‌کند با این مساله مواجه می‌شود که امکانات خاصی چه از لحاظ رفاهی و چه از لحاظ بهداشتی در ورزشگاه برای او فراهم نشده است و اگر کیفیت بازی هم نتواند او را راضی کند پس با یک تجربه ناخوشایند و ناموفق روبرو شده است و همین مساله موجب می‌شود خشونت بروز کند.
خشونت هواداران نقطه آغازین مشخصی ندارد و نمی‌توان بخش مشخصی را عامل آن دانست و هر یک از عوامل بازی از جمله تماشاگران، داوران، بازیکنان، مربیان و عوامل بازی ممکن است با تصمیمات یا رفتار خود، خشونت را به دیگری منتقل کنند.
خشونت در ورزشگاه ایجاد نمی‌شود
دکتر کلاته سیفری ادامه داد: اما نباید این اشتباه را مرتکب شد که تصور کنیم خشونت تماشاگران در ورزشگاه ایجاد شده است. این خشونت در ورزشگاه فرصت بروز پیدا کرده است اما بخشی از خشونت جامعه است. این خشونت در جامعه وجود داشته است و در ورزشگاه فرصت بروز پیدا کرده است. اما مساله اینجاست که در جامعه کسی به دنبال کنکاش و جست و جوی خشونت نیست اما هنگامی که این خشونت از طریق دریچه تلویزیون مشاهده می‌شود گمان بر این است که ورزشگاه محل رویش خشونت بوده است. فرهنگ هواداری جزئی از فرهنگ جامعه است و خشونتی که در ورزشگاه رخ می‌دهد نمودی از خشونتی است که در جامعه وجود دارد.
تماشاگر باید تحت نظارت باشد
امروزه در تمامی بخش‌های جامعه سامانه‌هایی برای حوزه‌های مختلف طراحی شده است و مورد استفاده قرار می‌گیرد. همانطور که افراد در بسیاری از بخش‌های جامعه تحت نظارت هستند و رفتار آنها کنترل می‌شود در ورزشگاه هم باید همین اتفاق بیفتد. اما بسیار قابل تأمل است که در ورزشگاه نظارتی بر عملکرد تماشاگران نیست و برخی از آنها آزادانه دست به هر کاری می‌زنند بدون آنکه تخلفی از آنها ثبت شود. در کشوری مانند انگلیس تماشاگر می‌داند که ورودش به ورزشگاه و رفتارش تحت نظارت است و اگر مرتکب تخلفی شود با جریمه مواجه می‌شود. ضمن اینکه پیش از هر چیز، برای اصلاح فرهنگ و بهبود آن آموزش‌هایی ارائه شده است.
بسیار مهم است که رفتار تماشاگران در ورزشگاه ثبت شود و لیدرها به خوبی آموزش داده شوند و کنترل شوند.
سلبریتی‌های ورزشی باید آموزش ببینند
این استاد دانشگاه در ادامه به لزوم به‌کارگیری فرایندهایی برای اصلاح فرهنگ حاکم بر فوتبال تاکید کرد و معتقد است اعمال جریمه‌هایی همچون محرومیت از مسابقه و یا جریمه نقدی بدون آموزش کاملاً بی اثر است و صرفاً منبع درآمدی برای فدراسیون فوتبال است. آموزش بیش از جریمه اهمیت دارد.
دکتر کلاته سیفری بر این مساله تاکید کرد که بررسی رفتار تک تک تماشاگران ممکن نیست اما از آنجا که خشونت یک چرخه است و بازیکنان و چهره‌های مطرح در این فرایند هم اثرگذار و هم اثرپذیر هستند باید به لحاظ فرهنگی مورد توجه قرار بگیرند. باید به بازیکنان آموزش داد تا در مواقعی که تحت فشار قرار می‌گیرند رفتارهای زشت یا خشونت‌آمیز از خود به نمایش نگذارند.
نقش رسانه در آموزش و اطلاع رسانی
وی در ادامه به نقش رسانه و تلویزیون در اصلاح این روند و ارائه آموزش‌ها تاکید کرد و گفت: تلویزیون ابزار بسیار مناسبی برای ارائه آموزش‌های مربوط به فرهنگ هواداری است. شاهدیم که در یک دیدار فوتبال که به صورت زنده پخش می‌شود بارها تبلیغات مختلفی نشان داده می‌شود اما اگر بخشی از این تبلیغات به مسائل آموزشی در خصوص نکات فرهنگی و آموزشی با هدف اصلاح و بهبود خشونت‌ها و پرخاش‌ها و نحوه رفتار صحیح در ورزشگاه چه از سوی تماشاگرها و چه از سوی بازیکنان اختصاص پیدا می‌کرد می‌توانست به ابزار بسیار مناسبی برای آموزش تبدیل شود.
مواردی مثل احترام بازیکن به هوادار، احترام هوادار به بازیکن یا کنترل هیجان و خشونت مواردی است که باید در صدا و سیما آموزش داده شود.
لزوم آموزش به مدیران، مربیان و بازیکنان
وی به حواشی پیش آمده در خصوص یکی از بازیکنان ملی پوش پرسپولیس و رفتارش با هواداران تیم اشاره کرد و گفت: این بازیکن پس از رفتاری که با تماشاگران تیمش انجام داد جریمه مالی شد در حالی که این مبلغ ممکن است برای او عدد قابل توجهی نباشد ضمن اینکه این مساله صرفاً یک درآمدزایی برای کمیته انضباطی است و ممکن است تأثیر در رفتارهای آینده این بازیکن نداشته باشد. برای مثال پس از اینکه چنین رفتاری را از خود به نمایش گذاشت در کدام کلاس آموزشی نشست و چه چیزی به او آموخته شد تا در آینده مرتکب چنین خشونت و پرخاشی نشود.
این استاد دانشگاه در پایان بر لزوم وجود آموزش برای تمام ارکان فوتبال تاکید کرد و گفت: مساله آموزش و اصلاح فرهنگ فوتبال مختص به تماشاگر و بازیکن نیست. در باشگاهی شاهد درگیری‌های پرخاشگرانه بین یک مدیر عالی ورزشی و یک چهره سرشناس ورزشی هستیم. همین مساله می‌تواند خشونت را به بازیکن و تماشاگر منتقل کند. وقتی بازیکن ملی پوش، مدیران رده بالا و سرمربیان سطح یک چنین خشونت‌هایی را از خود نشان می‌دهند کنترل این خشونت در تماشاگرها کار دشوارتری است.
اینکه خشونت و درگیری میان مدیر و سرمربی وجود دارد نشان از نبود آموزش کافی در این خصوص است. تبعات این مساله این است که این خشونت‌ها به جامعه کشیده می‌شود و تأثیر آن را روی سکوهای ورزشگاه می‌بینیم. وقتی در چنین سطحی از طرف مدیران رده بالا و چهره‌های شاخص ورزشی شاهد چنین خشونت‌هایی هستیم نمی‌توان از یک تماشاگر جوان انتظار زیادی داشت.
بررسی رفتار تک تک تماشاگران ممکن نیست اما از آنجا که خشونت یک چرخه است و بازیکنان و چهره‌های مطرح در این فرایند هم اثرگذار و هم اثرپذیر هستند باید به لحاظ فرهنگی مورد توجه قرار بگیرند. باید به بازیکنان، مربیان و مدیران آموزش داد تا در مواقعی که مورد فشار قرار می‌گیرند رفتارهای زشت یا خشونت آمیز از خود به نمایش نگذارند.
کد خبر 6043755
هوادار خاطی سپاهان ۱۰ سال محروم شد